ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΟΥ PALMARIGGI (ΙΤΑΛΙΑ) ΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ : 1ο ΓΕΛ ΚΟΖΑΝΗΣ ΚΑΙ 4ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
τῆς Εὐφημίας Ἀττανάση*
Τὸ σχολεῖο, θεωρεῖται ἐδῶ καὶ δεκαετίες ἵδρυμα «πολιτισμικοῦ διαμεσολαβητῆ» καὶ πρέπει πάντα νὰ εἶναι ἕτοιμο νὰ καινοτομήσει παιδαγωγικά, προσφέροντας ἐκπαιδευτικὰ προγράμματα σχεδιασμένα γιὰ νὰ ἐνθαρρύνουν τὴν κριτικὴ εὐφυΐα τῶν μαθητῶν ἀξιοποιώντας δεόντως τὴν γνώση ποὺ ἀποκτήθηκε. Σύμφωνα μὲ ὅσα ἀναφέρονται στὴν Ὑπουργικὴ Ὁδηγία 133/96, τὸ σχολεῖο τοῦ Palmariggi χαρακτηρίζεται ὡς μόνιμο κέντρο τῆς πολιτιστικῆς καὶ κοινωνικῆς ζωῆς, ἀνοιχτὸ πρὸς τὴν κοινότητα, εὑρισκόμενο σὲ θέση νὰ ἀναπτύξει ὁλοκληρωμένες καὶ διαφοροποιημένες εὐκαιρίες κατάρτισης σὲ νέους τομεῖς ἀνάπτυξης τῆς ἐκπαίδευσης.
Ὅπως λέει ὁ Νίτσε, «Δὲν εἶναι σημαντικὸ νὰ δοῦμε κάτι νέο, ἀλλὰ νὰ δοῦμε τὸ παλαιὸ ὡς νέο, αὐτὸ ποὺ εἶναι ἤδη γνωστὸ καὶ τὸ ὁποῖο ἐκλαμβάνεται ἀπὸ ὅλους, διακρίνοντας τὴν διαφορετικὴ νοοτροπία». Γιὰ νὰ γίνουμε πολίτες καὶ «Εὐρωπαῖοι» πολίτες εἶναι σημαντικὸ νὰ γνωρίζουμε ποιοί εἴμαστε: νὰ γνωρίζουμε τὴν περιοχή μας ὥστε νὰ οἰκοδομήσουμε τὴν δική μας ταυτότητα καὶ νὰ ταυτιστοῦμε μὲ τὴν Εὐρώπη. Τὰ τελευταῖα χρόνια, μὲ τὴν παγκοσμιοποίηση καὶ τὶς μεταναστευτικὲς μετακινήσεις, ὑπῆρξε μία ἐπανεμφάνιση τῆς τοπικῆς διάστασης καὶ δόθηκε προτεραιότητα γιὰ τὴν μελέτη της. Αὐτὸ καθίσταται ἀναγκαία προϋπόθεση σὲ ἕνα μέρος ὅπως τὸ Salento, μὲ πλούσια ἱστορική, ἀρχιτεκτονική, πολιτιστικὴ καὶ περιβαλλοντικὴ κληρονομιὰ ποὺ ἀξίζει νὰ εἶναι γνωστὴ καὶ νὰ ἐκτιμηθεῖ πάνω ἀπ’ ὅλα ἀπὸ τοὺς κατοίκους της. Κι αὐτὴ τὴν τελευταία πτυχὴ ἔχουμε φροντίσει κατὰ τὴν διάρκεια τῆς PON «Ἀνακαλύπτοντας τὶς ρίζες μας».
Τὸ σεμινάριο εἶχε ὡς στόχο νὰ εὐαισθητοποιήσει τοὺς μαθητὲς γιὰ τὴν προστασία τοῦ περιβάλλοντος καὶ τῆς πολιτιστικῆς καὶ καλλιτεχνικῆς κληρονομιᾶς ποὺ μᾶς ἑνώνει μὲ τὸν Ἑλληνικὸ Πολιτισμό. Ἔτσι, προσκαλέσαμε δύο ἑλληνικὰ σχολεῖα, τὸ 1ο ΓΕΛ Κοζάνης (15 Μαρτίου) καὶ τὸ 4ο Γυμνάσιο Κέρκυρας (10 Ἀπριλίου) μέσω τοῦ προγράμματος πολιτιστικῶν ἀνταλλαγῶν. Αὐτὲς οἱ συνάντησεις μὲ τοὺς Ἕλληνες ἀδελφοὺς ἦταν μία μεγάλη εὐκαιρία γιὰ τοὺς μαθητές μας, γιατὶ τοὺς ἐπιτρέπει νὰ κατανοήσουν καλύτερα τὴν ἐπίδραση τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ στὸν δικό μας, τὴν ὁμοιότητα τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας μὲ τὴν Γκρῆκο καὶ νὰ ἀναγνωρίζουν τὴν σημερινὴ Ἑλλάδα ὡς γέφυρα τῆς παλαιᾶς Magna Graecia μὲ μοναδικὸ ἀπομεινάρι τὸ ἑλληνικὸ Σαλέντο.
Ἐπιπλέον, οἱ διαπολιτισμικὲς ἀνταλλαγὲς δίνουν τὴν δυνατότητα στοὺς νέους νὰ βιώσουν κάτι μοναδικό, καθὼς ἀφήνουν ἕνα ἀνεξίτηλο ἀποτύπωμα στὴν διαμόρφωση τοῦ χαρακτήρα τους. Προωθεῖται τὸ θέμα τῆς διεθνοῦς κινητικότητας τῶν νέων ὥστε νὰ συμβάλει στὴν ἐκπαίδευση καὶ στὴν ἀνάπτυξη τῶν ἰδεῶν, ὡς ἕνας ἀπὸ τοὺς πρωταρχικοὺς στόχους τοῦ σχολείου. Θὰ πρέπει νὰ βεβαιωθοῦμε, ὅτι οἱ νέοι ἀποτελοῦν τὰ νέα στηρίγματα γιὰ τὴν θετικὴ ἐξέλιξη τοῦ κόσμου, ὥστε μέσα ἀπὸ τὴν διαδικασία συνειδητοποίησης τῆς διαφορετικότητας καὶ τῆς ποικιλομορφίας τοῦ κάθε λαοῦ νὰ διαμορφώσουμε κατάλληλες στάσεις καὶ συμπεριφορὲς γιὰ τὴν πρόληψη τῆς προκατάληψης καὶ τοῦ ρατσισμοῦ.
Πρὸς τιμὴν τῶν Ἑλλήνων φίλων μας δόθηκε, κατὰ τὴν ἄφιξή τους, μία παράσταση ποὺ περιλάμβανε μία σύντομη ἀπαγγελία στὴν Γκρῆκο καὶ ἐκτέλεση ὁρισμένων γνωστῶν τραγουδιῶν. Τὸ τραγούδι «Καληνύχτα», τοῦ ποιητῆ Vito Domenico Palumbo, τοῦ μεγαλύτερου καλλιτέχνη στὸ ἑλληνόφωνο Σαλέντο, ἀποτελεῖ ἕνα ὀδυνηρὸ τραγούδι ἀγάπης, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο ὁ ἐραστὴς τραγουδάει στὴν ἀγαπημένη του καί, παρ’ ὅλο ποὺ ὁ ἄνθρωπος τρέφει ἕνα βαθὺ συναίσθημα γὶ 'αὐτήν, ἡ ἀγάπη δὲν γίνεται δεκτή, προκαλώντας βαθιὰ ταλαιπωρία καὶ θλίψη. Τὸ «Klama» εἶναι ἕνα τραγούδι μετανάστευσης τοῦ Franco Corliano. Στὸ Ἑλληνόφωνο Σαλέντο οἱ ἄνθρωποι δὲν πήγαιναν στὴν δουλειά, ἀλλὰ στὸν πόλεμο, γιατὶ μετανάστευαν γιὰ νὰ δουλεύουν στὰ μεταλλεῖα, ὅπου ἐκεῖ πέθαναν καὶ πεθαίνουν ἀκόμα καὶ σήμερα. Ἐκτὸς ἀπὸ τὸ Σαλέντο, πολλοὶ κινδύνευσαν νὰ πεθαίνουν στὴν Γερμανία ἢ στὴν Ἑλβετία, ἢ ὁπουδήποτε ὑπῆρχε κάρβουνο.
Ἀλλὰ καὶ τὰ παιδιὰ τοῦ 1ου ΓΕΛ Κοζάνης καὶ τοῦ 4ου Γυμνασίου Κέρκυρας εἶχαν ἑτοιμάσει μία παράσταση γιὰ ἐμᾶς καὶ τραγούδησαν μερικὰ παραδοσιακὰ τραγούδια. Ἐπισκεφθήκαμε μὲ τὴν σειρά μας τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τὶς 28 Ἀπριλίου ἕως τὶς 3 Μάιου 2014, ὅπου οἱ Διευθυντὲς μὲ τοὺς καθηγητὲς τῶν ἑλληνικῶν σχολείων μᾶς ὑποδέχτηκαν πολὺ θερμά, καὶ μᾶς ἔκαναν νὰ αἰσθανθοῦμε ὅτι εἴμαστε στὸ σπίτι μας. Ἀποχαιρετιστήκαμε μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι οἱ σχέσεις ποὺ ἀναπτύχθηκαν θὰ συνεχιστοῦν καὶ τὰ ἑπόμενα χρόνια.
Αὐτὲς οἱ συναντήσεις μὲ τοὺς Ἕλληνες ἀδελφοὺς ἔδωσαν τὴν εὐκαιρία στὰ παιδιά μας νὰ γνωρίσουν πτυχὲς τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ καὶ νὰ ἀπολαύσουν τὴν ἑλληνικὴ φιλοξενία, ἐνῶ ἦρθαν σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν σύγχρονο τρόπο ζωῆς.
Ὅλοι λοιπὸν συμφωνοῦμε στὴν θετικὴ συνεισφορὰ τῶν ἐκπαιδευτικῶν προγραμμάτων ποὺ στοχεύουν στὴν ἀδερφοποίηση τῶν λαῶν καὶ στὴν βιωματικὴ ἐκμάθηση τῶν γλωσσῶν.
Καὶ ὅπως μᾶς θυμίζει ὁ Σεφέρης «Ἡ Ἑλλάδα ταξιδεύει, ὁλοένα ταξιδεύει».
* Ἡ Εὐφημία Ἀττανάση εἶναι Φιλόλογος ἀπὸ τὸ Soleto (Lecce, Italia).
