ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΣΗΜΟΠΟΥΛΟΥ
Ἀξιότιμοι, κυρίες καὶ κύριοι,
ἐπιτρέψτε μου, ἀφοῦ σᾶς καλησπερίσω, νὰ σᾶς καλωσορίσω ἐγκάρδια καὶ νὰ σᾶς εὐχαριστήσω θερμὰ γιὰ τὴν μεγάλη τιμὴ καὶ τὴν ἰδιαίτερη χαρὰ ποὺ αἰσθάνομαι, καθὼς παρευρίσκεστε στὴν ἐπίσημη παρουσία τοῦ πρώτου «Ἑλληνοκροατικοῦ Λεξικοῦ», τοῦ ἀπαράμιλλου λεξικογραφικοῦ πονήματος τῆς ἐκλεκτῆς συναδέλφου καὶ ἀγαπημένης φίλης, Κοραλλίας Τσέρνκοβιτς.
Ἀναμφισβήτητα τὸ 2013 ἀναδεικνύεται σημαντικὸ ἔτος γιὰ τὴν ἑλληνικὴ λεξικογραφία, δεδομένου ὅτι ἡ πολυετὴς πνευματικὴ κυοφορία, τὸ μοναχικὸ καὶ ἐπίπονο ταξίδι τῆς δημιουργοῦ στὸν πολυεδρικό, λεξιλογικὸ πακτωλὸ ποὺ διέπει τὴν σύγχρονη ἔκφανση τῆς γλώσσας μας μετουσιώθηκε σὲ ἕνα πρωτοποριακό, χρηστικὸ λεξικό, μοναδικὸ στὸ εἶδος του.
Πολυσχιδὲς πνεῦμα, σπινθηροβόλα καὶ ἐμβριθὴς ἐρευνήτρια, ἔνθερμη διασώτρια τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας, εὐφυέστατη φιλόλογος, δεινὴ μεταφράστρια τῆς Ἀρχαίας καὶ Νέας Ἑλληνικῆς γραμματείας ἡ Κοραλλία ἐπιτυγχάνει μὲ ὑποδειγματικὴ μεθοδικότητα καὶ ἀξιοζήλευτη ἀγάπη νὰ ἀναδείξει τὴν διαχρονικὴ πλαστικότητα, μὰ καὶ τὴν ἄρρηκτη, βαθιὰ πολιτιστικὴ σύζευξη τῆς Νέας Ἑλληνικῆς μὲ τὴν ἐθνική μας ταυτότητα μέσω ἐπιλεκτικῆς παράθεσης ἐμπειρικῶν καὶ καθημερινῶν παραδειγμάτων.
Ἡ ἀστείρευτη ἀγάπη της γιὰ καθετὶ ἀκραιφνὲς ἑλληνικὸ καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τὴν γλῶσσα μας, ἀλλὰ καὶ ὁ χαρισματικός της νοῦς ποὺ στὰ ἀλήθεια ἐντυπωσιάζουν καὶ ταυτόχρονα μᾶς καλοῦν νὰ ὀμφαλοσκοπήσουμε δυναμικὰ καὶ ἄρδην νὰ ἐπαναριοθετήσουμε τὴν σχέση μας μὲ τὴν πολιτιστική μας παρακαταθήκη ἀντανακλῶνται πανηγυρικὰ στὴν ἀπολύτως πειθαρχημένη, σχεδὸν ἐμμονική της λατρεία γιὰ ὀρθὴ ἔκφραση καὶ ἐνσυνείδητη ἀποτύπωση κάθε ἐννοιολογικῆς ἀπόχρωσης. Συλλαμβάνει μὲ πρωτόγνωρο τρόπο τὴν ἐνεργητικὴ χρήση τοῦ λόγου μέσα ἀπὸ τὴν διευρυμένη γνώση τῶν συντακτικῶν ἰδιαιτεροτήτων τῶν λέξεων στὴν συνολικὴ δομὴ τῆς φράσης ἀνατρέποντας τὰ καθιερωμένα σχήματα ποὺ ἐμφιλοχωροῦν στὰ συνήθη, παγιωμένα λεξικογραφικὰ μοντέλα. Εὔληπτα καὶ εὐρηματικὰ ἐντάσσει κάθε μορφὴ ζωντανοῦ, παλλόμενου λόγου ποὺ βρίσκεται σὲ εὐθεία ἀντανάκλαση μὲ τὴν καθημερινὴ ζωή, τὸν τύπο, τὴν λογοτεχνία, τὴν ἐπιστήμη, τὴν δοκιμιογραφία, τὴν διοίκηση, τὴν τέχνη, κάθε μορφῆς καὶ ποικιλίας κοινωνικοῦ, ἰδιωματικοῦ καὶ κοινοῦ νεοελληνικοῦ λόγου.
Στὸ σύγχρονο πολυγλωσσικὸ κυκεώνα, στὴν ἀδήριτη μάχη τῶν γλωσσῶν, ὅπου οἱ λιγότερο ὁμιλούμενοι ἐθνικοὶ κώδικες ἀπειλοῦνται μὲ ἀφανισμό, τὸ πρῶτο «Ἑλληνοκροατικὸ λεξικὸ» δικαιωματικὰ κερδίζει τὴν ἀνεπιτήδευτη εὔνοια ὅλων μας, καθὼς δύναται νὰ λειτουργήσει συνεπικουρικὰ ὡς ἀξιόπιστο γλωσσικὸ ἔρεισμα κάθε ἀναγνώστη ποὺ ἀβίαστα θὰ ἐντρυφήσει στὶς σελίδες του, εἴτε αὐτὸς εἶναι ἄοκνος στοχαστὴς εἴτε ταπεινὸς ὁδοιπόρος στὸ σαγηνευτικὸ καὶ ἐπίμοχθο ταξίδι τῆς γνώσης.
Ὡς γλωσσικὸς ἐπιμελητὴς τοῦ ἑλληνικοῦ λημματολογίου, ὡς κλασσικὸς φιλόλογος καὶ ὡς ἁπλὸς φίλος αἰσθάνομαι ἰδιαίτερη συγκίνηση ποὺ συνέβαλα στὴν ἐπιτυχῆ ὁλοκλήρωση τοῦ πρώτου «Ἑλληνοκροατικοῦ λεξικοῦ». Παράλληλα εἶμαι πραγματικὰ περήφανος ποὺ ἡ Κοραλλία ὁδηγούμενη ἀπὸ τὴν ἀγαπημένη της καβαφικὴ ἔμπνευση «Σὰ βγεῖς στὸν πηγαιμὸ γιὰ τὴν Ἰθάκη, νὰ εὔχεσαι νάναι μακρὺς ὁ δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις» κατέβαλε ἀδυσώπητες προσωπικές, οἰκογενειακὲς καὶ ἐπαγγελματικὲς ἀντιξοότητες, ἀλλὰ καὶ λυσσαλέες ἐξωγενεῖς ἀντιδράσεις, παρουσίασε ἀξιέπαινο σθένος καὶ ἐμφορούμενη ἀπὸ συγκλονιστικὴ μαχητικότητα ὑπέταξε «τοὺς Λαιστρυγόνας καὶ τοὺς Κύκλωπας, τὸν θυμωμένο Ποσειδώνα» καθιστώντας τοὺς ἀφοσιωμένους συμπαραστάτες καὶ ἐκστασιασμένους θαυμαστές της.
Μὲ τὴν βαθιὰ πεποίθηση ὅτι ἀνάλογη ἀνείπωτη χαρὰ καὶ πηγαῖο καμάρι πλημμυρίζουν τὶς ψυχὲς προσφιλῶν προσώπων, ἀπόντων ἀπὸ τὴν σημερινή μας πανηγυρικὴ ἐκδήλωση, ἀλλὰ πάντοτε παρόντων στὴν καρδιὰ καὶ στὴν μνήμη, εὔχομαι τὸ «Ἑλληνοκροατικὸ λεξικὸ» τῆς Κοραλλίας Τσέρνκοβιτς νὰ εἶναι «Καλοτάξιδο» καὶ γρήγορα μὲ τὴν καίρια συνδρομὴ τοῦ φιλόξενου ἐκδοτικοῦ οἴκου «Skolska knjiga» νὰ ἀποκτήσει τὸ λεξικογραφικό του ἀδερφάκι, τὸ «Κροατοελληνικὸ λεξικό».
